Zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Rolanda Neupauera – HRANICA.
10 lutego 2024, godz. 18:00, wstęp wolny.
Na wystawę w uznanej w światowej skali i już dziś kultowej Galerii Sztuki Współczesnej Krzysztofa Mazika “INNY ŚLĄSK”, złoży się kilkanaście obrazów na płótnach różnego formatu i kształtu, w technice nawiązującej do tape art, z wykorzystaniem farb akrylowych i różnorakich tekstur. Tyle o technice mówi sam autor projektu, Roland Neupauer, słowacko – węgierski artysta, który urodził się w otoczonej górami Rožňavie (Słowacja), a który aktualnie żyje i tworzy w Krásnohorské Podhradie. W latach 1994-1998 w Szkole Sztuki Użytkowej w Koszycach studiował grafikę. W latach 1998-2004 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie na kierunku malarstwo, pod opieką artystyczną prof. Jana Bergera i prof. Rudolfa Sikory, uzyskując tytuł magistra sztuki. W roku 2003 przebywał na wymianie studenckiej w ASP w Poznaniu. Od 2004 roku w domu socjalnym “Amalia” w Rožňavie, prowadził zajęcia arteterapii dla dzieci i młodzieży z mentalnymi i fizycznymi upośledzeniami, a w szpitalu prowadził zajęcia arteterapii dla osób dorosłych z różnego rodzaju upośledzeniami. Mniej więcej w tym czasie w szkole zakładnej (ZŚ), uczył sztuki w zakresie podstawowym oraz także wychowania fizycznego. W tym okresie współpracował też z alternatywnym teatrem “Actores” w Rožňavie budując scenografie np. do “Mefisto, Faust a Wagner”, “Czekanie na Godota”, oraz interpretacje bajek, np. “Pinokio”. W latach 2007-2010 w średniej artystycznej szkole w Kežmarok wykładał sztukę. Uczestniczył w licznych artystycznych akcjach, wystawach oraz międzynarodowych plenerach i sympozjach. Jest autorem wielu autorskich projektów, między innymi “Time loop” / “Pętla czasu”, w którym poprzez malarskie medium opowiada o inspiracjach pomiędzy naturalnym krajobrazem a cywilizacją mechanizmów rynkowych i kryptowalut, które stają się siłą napędową konstrukcji i dekonstrukcji obrazów, gdzie na tle wyrazistych wybuchów koloru narasta masa iluzorycznej geometrii. Najnowsze cykle prac realizowane w technice wywodzącej się ze sztuki taśmowej / tape art, w ideologii nawiązujące do problematyki społecznej, szeroko pojętej izolacji oraz wynikającej z niej samotności. Twórca, sam w swojej “piwnicy” (“Cellar”), tworzy subiektywny obraz świata, zdominowanego przez nowe media, wirtualność, rzeczywistość fikcyjną.
Po skończonych studiach sytuacja zdrowotna (SM) artysty zdominowała jego życie. Został zmuszony do powrotu do domu rodzinnego i rezygnacji z większości planów. Mimo fizycznych przeszkód, pozostaje aktywny twórczo i dzięki konsekwentnej ciężkiej i regularnej pracy i wysiłkowi, jest dziś uznanym na międzynarodową skalę artystą, a jego prace wchodzą w skład ważnych kolekcji prywatnych oraz muzeów i galerii (np. Galeria Banickiego Muzea w Rožňavie, w Krnov w Czechach, w zbiorach Galerii “X” Politechniki Śląskiej w Gliwicach).
W aktualnie przygotowywanej wystawie dla Galerii Sztuki “INNY ŚLĄSK” w Tarnowskich Górach pt. “Hranica” / “Granica”, Roland Neupauer w bezpośredni i dość swobodny sposób nawiązuje do poprzedniego cyklu prac “Cellar” / “Piwnica”, w którym mówi o izolacji społecznej spowodowanej różnymi czynnikami.
“Mam tutaj konkretnie na myśli izolację od otaczającego świata z powodu nie tylko covid, ale też z powodu mojego stanu zdrowia (SM). Ograniczenie, zdeterminowanie przestrzenne, przekłada się w ograniczenie mentalne, granice hybrydowe. Granica świadomości, rzeczywistość, sen, podświadomość, technologia, czas. Też obecnie trwająca wojna. Izolacja, ucieczka, zamknięcie, tajemnica. Granica taśm. Ogrodzenia, formy, szablony. Niemożność swobodnego poruszania się ogranicza mnie w kontaktach społecznych. Dlatego szukam innych metod komunikacji ze światem zewnętrznym poprzez moje malarstwo. Swoją pracą reaguję na ciąg wydarzeń przed i po dniu dzisiejszym, zarówno z materialnego, jak i technologicznego punktu widzenia”.
Płótno, foto, papier, karton, spray – to media, w których ze swobodą porusza się Neupauer i tworzy swoje wielokrotnie złożone strukturalnie światy. Jak sam mówi: “Interesuje mnie ingerencja technologii i jej zastosowań w codzienne życie człowieka. Pozornie trwała, omalże wieczna i pozornie nieśmiertelna technologia AI, w kontraście do nietrwałości żywności, która stanowi nasz, ludzki składnik. Liczę na nawiązanie dialogu z odbiorcą mojej sztuki”.
Leave a Reply